Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieście w Łodzi

POSTANOWIENIE

Dnia 27 marca 2017 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi - III Wydział Cywilny w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia SR Dominika Chruścielewska

po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2017 roku w Łodzi

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku

M. R. i P. R.

z udziałem

Gminy Ł.-Prezydenta Miasta Ł. i M. M.

o ustanowienie służebności drogi koniecznej

w przedmiocie rozliczenia biegłego

p o s t a n a w i a :

1.  przyznać biegłemu sądowemu z zakresu geodezji inż. J. C. kwotę 68,96 (sześćdziesiąt osiem złotych i dziewięćdziesiąt sześć groszy) złotych za przygoto-wanie do rozprawy, stawiennictwo w sądzie, złożenie ustnej opinii uzupełniającej oraz zwrot kosztów dojazdu,

2.  kwotę określoną w punkcie 1. (pierwszym) nakazuje wypłacić biegłemu J. C. tymczasowo ze Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi,

3.  pobrać od uczestnika M. M. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi kwotę 68,96 (sześćdziesiąt osiem złotych i dziewięćdziesiąt sześć groszy) złotych tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych określonych w punkcie 1. sentencji – w terminie miesięcznym, pod rygorem ściągnięcia w drodze egzekucji.

UZASADNIENIE

Na wniosek uczestnika M. M. z dnia 25 stycznia 2017 roku, Sad wezwał na rozprawę biegłego z dziedziny geodezji J. C. a postanowieniem z dnia 28 lutego 2017 roku Sąd dopuścił dowód z ustnej uzupełniającej opinii tego biegłego.

Na poczet opinii uczestnik nie uiścił zaliczki.

Biegły stawił się na rozprawę w dniu 28 lutego 2017 roku, na której wydał ustną opinię uzupełniającą zgodnie z postanowieniem. Biegły złożył rachunek w którym wniósł o przyznanie mu kwoty 68,96 złotych, obejmującej: przygotowanie do rozprawy i stawiennictwo w sądzie 2 godz. x 32,39 złotych oraz zwrot kosztów dojazdu – 4,18 złotych.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 288 kpc biegły ma prawo żądać wynagrodzenia za wykonaną pracę.

W myśl art. 89 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j.: Dz. U. z 2016 roku, poz. 623, ze zm.), biegłemu powołanemu przez sąd przysługuje (1) wynagrodzenie za wykonaną pracę oraz (2) zwrot poniesionych przez niego wydatków niezbędnych dla wydania opinii. Ponadto, na podstawie art. 90 w związku z art. 85 powołanej ustawy, biegły może także domagać się (3) zwrotu kosztów podróży.

Biegły geodeta inż. J. C. wnosi o przyznanie wynagrodzenia za przygotowanie do rozprawy, stawiennictwo w sądzie i wydanie ustnej opinii uzupełniającej, jak również o zwrot kosztów dojazdu.

Wynagrodzenie za wykonaną pracę Sąd ustala uwzględniając wymagane kwalifikacje, potrzebny do wydania opinii czas i nakład pracy, a wysokość wydatków - na podstawie złożonego rachunku. Wynagrodzenie biegłych oblicza się według stawki wynagrodzenia za godzinę pracy albo według taryfy zryczałtowanej określonej dla poszczególnych kategorii biegłych ze względu na dziedzinę, w której są oni specjalistami. Podstawę obliczenia stawki wynagrodzenia za godzinę pracy i taryfy zryczałtowanej stanowi ułamek kwoty bazowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, której wysokość określa ustawa budżetowa. (art. 89 ustawy).

Sprecyzowanie i konkretyzacja powyższych zasad zawarta została w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 roku w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu cywilnym (Dz. U. z 2013 roku, poz. 518). Powołane rozporządzenie ustala podstawę obliczenia wynagrodzenia biegłych w ten sposób, że za każdą rozpoczętą godzinę pracy, wynosi ono w zależności od stopnia złożoności problemu będącego przedmiotem opinii oraz warunków, w jakich opracowano opinię, określony procent tzw. kwoty bazowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, której wysokość określa corocznie ustawa budżetowa. Wskazana kwota bazowa dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe określona jest aktualnie w przepisie art. 9 ust. 1 pkt 2 lit a) ustawy budżetowej na rok 2017 z dnia 16 grudnia 2016 roku (Dz. U. z 2017 roku, poz.108) i wynosi obecnie 1.789,42 złotych.

Odnośnie żądania zwrotu kosztów dojazdu zgodnie z art. 89 ust. 1 w związku z art. 90 i art 85 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j.: Dz. U. z 2016 roku, poz. 623, ze zm.) biegłemu powołanemu przez Sąd przysługuje zwrot kosztów podróży - z miejsca jego zamieszkania do miejsca wykonywania czynności sądowej na wezwanie sądu - według zasad obowiązujących przy obliczaniu należności przysługujących pracownikowi, zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju. Biegły może się domagać zwrotu tych kosztów z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania czynności sądowej na wezwanie sądu, w wysokości rzeczywiście poniesionych, racjonalnych i celowych kosztów przejazdu własnym samochodem lub innym odpowiednim środkiem transportu. Górną granicę należności, w zakresie której może nastąpić zwrot, stanowi wysokość kosztów przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju. Powyższa regulacja odwołuje się więc do rozporządzenia Ministra Pracy Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 roku w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 roku, poz. 167). Jednak przepisy tego rozporządzenia należy stosować odpowiednio wyłączając z nich czynności decyzyjne pracodawcy i pozostawiając świadkowi wybór środka transportu. W wypadku podróży własnym samochodem, w myśl § 3 ust. 3 tego rozporządzenia, biegłemu przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za każdy kilometr przebiegu, określoną w przepisach wydanych na podstawie art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 roku o transporcie drogowym (tj. Dz. U. z 2013 roku, poz. 1414, ze zm.), to jest w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 roku w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. nr 27, poz. 271). Zgodnie z § 2 ust. 1 ostatnio przywołanego rozporządzenia stawki te wynoszą dla samochodu osobowego o pojemności skokowej silnika do 900 cm ³ - 0,5214 złotych, a o pojemności skokowej silnika powyżej 900 cm ³ - 0,8358 złotych.

Mając na względzie powyższe przepisy i odnosząc je do realiów niniejszej sprawy należy wskazać że biegły geodeta J. C. legitymując się tytułem zawodowym inżyniera może domagać się wynagrodzenia za wykonaną pracę za każdą godzinę w wymiarze od 1,28% do 1,81% podstawy obliczania, co przekłada się na kwotę w zakresie pomiędzy 22,90 złotych do 32,39 złotych (§ 2 rozporządzenia). Biegły do obliczenia wynagrodzenia przyjął kwotę 32,39 złotych, która odpowiada dopuszczalnej stawce, a jednocześnie zgodnie z przepisem art. 321 § 1 kpc stanowi górną granicę żądania, którą Sąd jest związany.

Sąd uznał żądanie biegłej za usprawiedliwione w całości. Ilość godzin przedstawionych do rozliczenia, jak i zakres przedsięwziętych czynności odpowiada zakresowi pracy niezbędnej dla przygotowania się do przedmiotowej opinii ustnej oraz jej wydania przy uwzględnieniu charakteru sprawy oraz zakresu czynności, jakie biegły winien był podjąć w celu przygotowania prawidłowej pod względem formalnym opinii. Łącznie więc Sąd uznał za usprawiedliwione uwzględnienie wniosku o wypłatę wynagrodzenia z tego tytułu w całości, łącznie ze zwrotem żądanych kosztów dojazdu.

Przyznana biegłemu kwota zostanie mu wypłacona tymczasowo ze Skarbu Państwa-Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi, o czym orzeczono jak w punkcie 2. sentencji. (...) wypłaty nie oznacza, że biegły będzie zobowiązany do zwrotu tej kwoty, lecz wskazuje że Skarb Państwa wypłaca kwotę w miejsce strony zobowiązanej do jej uiszczenia, a stroną tą jest uczestnik M. M., który wnosił o przeprowadzenie przedmiotowego dowodu. On więc winien też ponieść jego koszty.

Stąd w punkcie 3. sentencji Sąd nakazał pobrać od uczestnika M. M. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi kwotę 68,96 złotych tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych określonych w punkcie 1. sentencji – w terminie miesięcznym, pod rygorem ściągnięcia w drodze egzekucji.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

1) odpis postanowienia doręczyć:

- stronom przez pełnomocników,

- biegłemu z pouczeniem o prawie, sposobie i terminie wniesienia zażalenia,

2) po uprawomocnieniu do Kasy celem wykonania;

Dnia 27 marca 2017 roku