Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieście w Łodzi

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 grudnia 2020 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi, I Wydział Cywilny, w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Bartosz Kasielski

Protokolant: sekretarz sądowy Sylwia Wróblewska

po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2020 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą we W.

przeciwko Ł. K.

o zapłatę

1.  zasądza od Ł. K. na rzecz (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą we W. kwotę 1.449,48 zł (jeden tysiąc czterysta czterdzieści dziewięć złotych 48/100) wraz z odsetkami :

a)  maksymalnymi za opóźnienie od kwoty 1.309,81 zł (jeden tysiąc trzysta dziewięć złotych 81/100) od dnia 30 stycznia 2020 roku do dnia 8 grudnia 2020 roku;

b)  ustawowymi za opóźnienie od kwoty 109,97 zł (sto dziewięć złotych 97/100) od dnia 31 stycznia 2020 roku do 8 grudnia 2020 roku;

2.  rozkłada zasądzona w punkcie 1 wyroku kwotę 1.449,48 zł (jeden tysiąc czterysta czterdzieści dziewięć złotych 48/100) na 15 (piętnaście) miesięcznych rat przy czym pierwsza w kwocie 49,48 zł (czterdzieści dziewięć złotych 48/100), a pozostałe w kwotach po 100 zł (sto złotych), płatne do dnia 15 – go każdego miesiąca, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi uprawomocnienie się niniejszego wyroku, z tym zastrzeżeniem, że w przypadku uchybienia terminu płatności którejkolwiek z rat cała pozostała niespłacona należność określona w punkcie 1 wyroku staje się natychmiast wymagalna wraz z odsetkami maksymalnymi za opóźnienie od niespłaconej części kwoty opisanej w punkcie 1a niniejszego wyroku oraz ustawowymi za opóźnienie od niespłaconej części kwoty opisanej w punkcie 1b niniejszego wyroku od dnia następującego po dniu płatności raty, której terminu płatności uchybiono;

3.  oddala powództwo w pozostałej części;

4.  zasądza od Ł. K. na rzecz (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą we W. kwotę 47 zł (czterdzieści siedem złotych) tytułem kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1308/20

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 31 stycznia 2020 roku (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą we W. wystąpił przeciwko Ł. K. o zapłatę kwoty 1.449,48 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 109,97 złotych od dnia 31 stycznia 2020 roku do dnia zapłaty oraz z odsetkami maksymalnymi za opóźnienie od kwoty 1.309,81 złotych od dnia 30 stycznia 2020 roku do dnia zapłaty oraz przyznanie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazano, że roszczenie obejmuje zaległość z tytułu niespłaconej umowy kredytu, a na jej wysokość składają się kwoty : 1.309,81 złotych tytułem kapitału, 109,97 złotych tytułem odsetek umownych i karnych oraz 29,70 złotych tytułem opłat za pakiet usług bankowych.

(pozew k.3 – 5)

Nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym z dnia 22 kwietnia 2020 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

(nakaz zapłaty k.5v)

W sprzeciwie od nakazu zapłaty z dnia 3 lipca 2020 roku Ł. K. wskazał, że nie stać go na spłatę żądanej kwoty z uwagi na sytuację materialną, w jakiej się znajduje. Wniósł przy tym o odroczenie terminu spłaty należności na rzecz banku.

(sprzeciw od nakazu zapłaty k.6v – 7)

W toku rozprawy z dnia 8 grudnia 2020 roku Ł. K. wniósł o rozłożenie należności na raty miesięczne w wysokości 100 złotych każda, płatne do dnia 15 – go każdego miesiąca.

(protokół rozprawy z dnia 8 grudnia 2020 roku k.34)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny :

W dniu 20 września 2018 roku Ł. K. zawarł z (...) Bank Spółką Akcyjną z siedzibą we W. umowę o kredyt konsumencki na zakup towarów i usług, w ramach której uzyskał środki finansowe w kwocie 1.951,47 złotych, w tym 95,12 złotych tytułem ubezpieczenia oraz 137,35 złotych tytułem prowizji za udzielenie kredytu (pkt I.1 umowy).

Kredyt miał zostać spłacony w 21 ratach do dnia 20 – go każdego miesiąca, począwszy od października 2018 roku, a ostateczna data spłaty kredytu przypadała na dzień 20 czerwca 2020 roku (pkt II.1 umowy).

Niespłacenie raty kredytu w ustalonym terminie powoduje powstanie zadłużenia przeterminowanego, a od wymagalnej kwoty kapitału pobierane są odsetki za opóźnienie w wysokości maksymalnych odsetek za opóźnienie (pkt III.1 umowy).

W przypadku nieregulowania w terminach określonych w umowie dwóch pełnych rat kredytu bank mógł wypowiedzieć umowę po uprzednim wezwaniu kredytobiorcy do zapłaty zaległych rat lub ich części w terminie ustalonym przez bank, nie krótszym niż 14 dni roboczych od daty otrzymania wezwania pod rygorem wypowiedzenia umowy. Termin wypowiedzenia określono na 30 dni. (pkt III.9 umowy).

Kredytobiorca zobowiązał się do uiszczenia na rzecz banku jednorazowej kwoty 3 złotych tytułem powiadomienia sms, a także opłat miesięcznych w kwocie 3,30 złotych z tytułu wyboru pakietu usług bankowych.

(umowa kredytu konsumenckiego wraz z tabelą opłat k.19 – 21)

Z uwagi na brak terminowych płatności i powstałe zaległości bank wypowiedział Ł. K. umowę kredytu i postawił dług w stan natychmiastowej wymagalności.

(dowód z przesłuchania Ł. K. k.33)

W trakcie trwania umowy Ł. K. uiścił na rzecz banku łączną kwotę 769,82 złotych, która została zaliczona na poczet : kapitału – 641,66 złotych, odsetek – 108,46 złotych oraz opłat za pakiet – 19,80 złotych.

Na dzień 29 stycznia 2020 roku łączna wysokość nieuiszczonych odsetek karnych wynosiła 51,35 złotych.

Na dzień 23 grudnia 2019 roku łączna wysokość nieuiszczonych odsetek umownych wynosiła 109,97 złotych.

(zestawienie wpłat i opłat za pakiet usług bankowych k.18, zestawienia odsetek karnych i umownych k.17)

Ł. K. miał w przeszłości zamiar wyjazdu zagranicę w celach zarobkowych w związku z czym zaciągnął kredyt w banku (...) na kwotę około 7.200 złotych (łączny wymiar kosztów i odsetek około 11.000 złotych). Jednocześnie wystąpił do (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. o wydanie karty do operacji walutowych, która posiadała opcję debetu do kwoty około 7.000 złotych.

Mężczyzna myślał, że kwoty z wykorzystanego limitu będzie mógł spłacać w ratach po 100 złotych, jednakże bank wymagał jednorazowej wpłaty rzędu 1.000 – 1.500 złotych, których nie posiadał na tamtą chwilę. Wtedy zaczęły się jego problemy finansowe i utrata płynności.

Ł. K. posiada wykształcenie średnie maturalne z wyuczonym zawodem elektromechanika. Nie pracował jednak nigdy w tym charakterze, gdyż boi się prądu. Od 2012 roku do 2018 roku pozostawał zatrudniony w sieci telefonii (...), z której zrezygnował, gdyż znajomy obiecał mu lepszą posadę, co się ostatecznie nie spełniło.

Ł. K. nie posiada oszczędności, ani innych wartościowych rzeczy ruchomych, czy nieruchomych. W przeszłości sprzedał swoje telefony i zegarki, a pieniądze z tego tytułu przeznaczył na spłatę swych długów, które obecnie w bankach (...) i (...) wynoszą łącznie około 50.000 złotych. Prowadzone są przeciwko niemu postępowania egzekucyjne w związku z długiem w (...).

Mężczyzna mieszka u swojej mamy. Pracuje na ¾ etatu w sieci komórkowej (...), gdzie uzyskuje dochód w wysokości 1.900 złotych. Umowa o pracę jest terminowa do kwietnia 2021 roku, a Ł. K. rozważa zmianę zatrudnienia. Jego matka utrzymuje się z renty w wysokości 1.100 złotych.

Miesięczne wydatki Ł. K. obejmują kwoty : 700/800 złotych tytułem opłat, 450 złotych tytułem czynszu, 160 złotych tytułem mediów, 80 złotych tytułem prądu i 80 złotych tytułem gazu. Pozostała kwota rzędu 300 – 400 złotych przeznaczana jest na jedzenie i własne potrzeby.

Mężczyzna nie uchyla się od spłaty zobowiązania wobec banku, jednakże nie ma możliwości jednorazowego uiszczenia zadłużenia.

(dowód z przesłuchania Ł. K. k.33 – 34)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie depozycji pozwanego oraz załączonych do akt sprawy dokumentów obrazujących proces zawarcia i obsługi umowy o kredyt konsumencki, jak również odzwierciedlających wysokość pozostałego do spłaty zadłużenia.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje :

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w przeważającym zakresie.

Podstawa materialno – prawna zgłoszonego roszczenia opierała się na treści art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo Bankowe (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1988 ze zm.) zgodnie z którym przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu, a także treści łączącej strony umowy o kredyt konsumencki z dnia 20 września 2018 roku.

Odnosząc powyższe do realiów niniejszej sprawy należy stwierdzić, że zarówno sama zasada odpowiedzialności pozwanego, jak również wysokość sformułowanego przez powodowy bank roszczenia nie były między stronami sporne. Załączone do akt sprawy dokumenty potwierdziły fakt zawarcia umowy o kredyt konsumencki (k.19 – 21), która zgodnie z twierdzeniami pozwanego została wypowiedziana wobec braku terminowego regulowania należności. Jednocześnie przedłożone przez bank zestawienia wpłat dokonanych przez Ł. K. w toku trwania umowy, jak i wyliczeń odsetek umownych i karnych nie były przedmiotem sporu (k.33v – „ja nie kwestionuje wysokości dochodzonej należności”). W konsekwencji Sąd nie znalazł jakichkolwiek podstaw do podważenia rzetelności sprecyzowanego, a następnie przyznanego na rzecz banku świadczenia tj. kwoty 1.449,48 złotych, tym bardziej, że nie pozostawała ona przedmiotem jakichkolwiek zarzutów ze strony samego pozwanego.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 k.c. w zw. pkt III.1 umowy przyznając je zgodnie z żądaniem pozwu od kwoty niespłaconego kapitału (1.309,81 złotych) w wysokości maksymalnych odsetek za opóźnienie od dnia 30 stycznia 2020 roku, a także od kwoty naliczonych odsetek umownych i karnych (109,97 złotych) w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 31 stycznia 2020 roku, przy czym w obu przypadkach do dnia 8 grudnia 2020 roku tj. daty wydania wyroku w niniejszej sprawie.

Ostatecznie przyznana na rzecz strony powodowej kwota została rozłożona na podstawie art. 320 k.p.c. na 15 rat, przy czym pierwsza w kwocie 49,48 złotych, a pozostałe w kwotach po 100 złotych, płatne do 15 – go dnia każdego miesiąca począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi uprawomocnienie się wyroku. Rozstrzygnięcie w tym zakresie opierało się w głównej mierze na poczynionych w toku niniejszego postępowania ustaleniach faktycznych, jak również postawie pozwanego, który w szczery sposób odniósł się do kwestii przyczyn powstania zadłużenia oraz woli spłaty całości zadłużenia. Jednocześnie zgromadzony materiał dowodowy potwierdził zdolność Ł. K. do ratalnej spłaty zadłużenia w wysokości 100 złotych miesięcznie, co odzwierciedla chociażby zrelacjonowana przez pozwanego aktualna sytuacja materialna. Nie bez znaczenia pozostał również fakt, że aktualny stan majątkowy i współistniejące zadłużenia z innych tytułów nie pozwalają pozwanemu na jednorazową spłatę długu wobec powodowego banku.

Rozkładając zasądzone świadczenie na raty Sąd nie pominął jednak uzasadnionych interesów powoda. Zastosowanie art. 320 k.p.c. bezsprzecznie wywołuje dla wierzyciela pewne negatywne konsekwencje w postaci rzeczywistego odroczenia bądź rozciągnięcia w czasie wykonania wyroku i pozbawia go w związku z tym określonych korzyści. Nadal prawdopodobną pozostaje również możliwość nierespektowania zapadłego w niniejszym postępowaniu rozstrzygnięcia. Okoliczność ta nie może pozostać irrelewantna w szczególności w świetle przysługujących wierzycielowi praw. Innymi słowy wierzyciel nie powinien być obciążony koniecznością oczekiwania nadejścia terminu spłaty kolejnej raty, aby skutecznie egzekwować należności. W takiej sytuacji nie jest również wystarczającą kompensatą dla powoda przyznanie na jego rzecz dalszych odsetek od poszczególnych rat na wypadek uchybienia terminu ich płatności. Wierzyciel pozbawiony jest wtedy możliwości wyegzekwowania całego świadczenia, a jego główny cel – zaspokojenie przysługującej wierzytelności, odsunięty w stosunkowo odległym czasie w zależności od ilości rat.

W powyższym świetle Sąd rozkładając zasądzone świadczenie na raty zastrzegł, że w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat cała pozostała niespłacona należność określona w punkcie 1 wyroku staje się natychmiast wymagalna wraz z żądanymi przez powódkę odsetkami w wysokości odpowiednio ustawowych odsetek za opóźnienie (odsetki umowne i karne) oraz maksymalnych odsetek za opóźnienie (kapitał) od niespłaconej części długu. Rozstrzygnięcie to stanowi wyraz dyskrecjonalnej władzy sędziowskiej w ramach art. 320 k.p.c., które uwzględnia uzasadnione interesy obu stron. W przypadku pozwanego jest bowiem szansą na spłatę ciążących na nim zobowiązań, przy braku możliwości jednorazowego spełnienia świadczenia. Powódka uzyskuje natomiast gwarancję, że w przypadku niewywiązywania się przez Ł. K. z ustalonego przez Sąd harmonogramu spłaty będzie mogła skierować postępowanie egzekucyjne co do całości niespłaconego zadłużenia bez konieczności oczekiwania na nadejście terminu płatności dalszych rat.

Konsekwencją rozłożenia zasądzonego świadczenia na raty pozostawało zastrzeżenie należnych odsetek wyłącznie do dnia wydania wyroku. Rozkładając z mocy art. 320 k.p.c. zasądzone świadczenia pieniężne na raty, sąd nie może - na podstawie tego przepisu - odmówić przyznania wierzycielowi żądanych odsetek za okres do dnia wydania wyroku zasądzającego świadczenie; rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty ma jednak ten skutek, że wierzycielowi nie przysługują odsetki od ratalnych świadczeń za okres od daty wyroku do daty płatności poszczególnych rat (por. uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 22 września 1970 roku w sprawie sygn. akt III PZP 11/70, zasada prawna, OSPiKA.1971/11/202). Z tych też względów w pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu (żądanie odsetek do dnia zapłaty).

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Powodowy bank poniósł koszty w łącznej kwocie 47 złotych (30 złotych tytułem opłaty od pozwu oraz 17 złotych od udzielonego pełnomocnictwa) i w takiej wysokości zostały przyznane na jego rzecz od Ł. K..