Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieście w Łodzi

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 lutego 2017 r.

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSR Jacek Głowacz

Protokolant: st. sekr. sąd. Wojciech Charciarek

po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2017 r. w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa M. Ł.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

1)  umarza postępowanie w zakresie roszczenia o zapłatę kwoty 2.600 (dwa tysiące sześćset) zł wraz z odsetkami ustawowymi i odsetkami ustawowymi za opóźnienie od tej kwoty;

2)  zasądza od (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz M. Ł. kwotę 2.000 (dwa tysiące) zł z odsetkami ustawowymi od dnia 20 marca 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. i odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty;

3)  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

4)  zasądza od (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz M. Ł. kwotę 236, 95 (dwieście trzydzieści sześć 95/100) zł tytułem zwrotu stosunkowej części kosztu procesu;

5)  nakazuje ściągnąć od M. Ł. z zasądzonego roszczenia na rzecz Skarbu Państwa-Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi kwotę 56, 25 (pięćdziesiąt sześć 25/100) zł tytułem niepokrytej stosunkowej części wydatków na wynagrodzenie biegłego sądowego;

6)  nakazuje pobrać od (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz Skarbu Państwa-Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi kwotę 43, 28 (czterdzieści trzy 28/100) zł tytułem niepokrytej stosunkowej części wydatków na wynagrodzenie biegłego sądowego.

Sygn. akt I C 495/15

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 3 czerwca 2015 r. powód M. Ł. wniósł o zasądzenie od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwoty 600 zł tytułem pobytu w szpitalu będącego następstwem wypadku przy pracy i kwoty 4.000 zł tytułem trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczanego, będącego następstwem nieszczęśliwego wypadku. Wniósł także o zasądzenie od pozwanej na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Uzasadniając swe żądania powód podał, że w dniu 25 października 2014 r. w czasie pełnienia obowiązków służbowych jako ratownik medyczny uległ wypadkowi przy pracy oraz, że jest objęty ochroną ubezpieczeniową u pozwanej. Podniósł, że w świetle treści ogólnych warunków Grupowego (...) Pracowniczego za każdy 1% trwałego uszczerbku na zdrowiu należy mu się kwota 400 zł, a lekarz orzecznik ZUS przyznał powodowi 10% stałego uszczerbku, natomiast zgodnie z ww. ogólnymi warunkami przysługuje mu 150 zł za każdy dzień spędzony w szpitalu w związku z wypadkiem przy pracy, w szpitalu przebywał przez 5 dni, a pozwana wypłaciła mu z tego tytułu jedynie 250 zł. /pozew- k. 2-3/

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na jej rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Podniosła zarzut braku legitymacji procesowej biernej i wskazała, że pozwanym powinna być spółka pod nazwą (...) Zakład (...) na (...) Spółka Akcyjna. /odpowiedź na pozew- k. 18-20/

W piśmie procesowym z dnia 23 lipca 2015 r. powód wniósł o wezwanie do udziału w sprawie w charakterze pozwanego (...) Zakładu (...) na (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. i zwolnienie dotychczasowej pozwanej od udziału w sprawie. /pismo- k. 34-35/

W piśmie procesowym z dnia 29 lipca 2015 r. (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wyraziła zgodę na zmianę podmiotową po stronie pozwanej. /pismo- k. 46/

Postanowieniem z dnia 8 września 2015 r. zwolniono dotychczasową pozwaną od udziału w sprawie i wezwano do udziału w sprawie w charakterze pozwanego (...) Zakład (...) na (...) Spółkę Akcyjną z siedzibą w W.. /postanowienie- k. 50/

W odpowiedzi na pozew (...) Zakład (...) na (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na jej rzecz kosztów procesu według norm przepisanych. Przyznała, że powód zgłosił pozwanej trwały uszczerbek w związku z wypadkiem jakiemu uległ w dniu 25 października 2014 r. oraz, że obejmowała go ochroną ubezpieczeniową w ramach ubezpieczenia grupowego. Podała, że zgodnie z umową ubezpieczony mógł otrzymać za 1% trwałego uszczerbku na zdrowiu kwotę 399,60 zł. Podniosła, że w zdarzeniu brak jest cech nieszczęśliwego wypadku zdefiniowanego w ogólnych warunkach ubezpieczenia, a było ono spowodowane stanem chorobowym powoda. Wskazała też, że zgodnie z ogólnymi warunkami dodatkowego grupowego ubezpieczenia na wypadek leczenia szpitalnego pozwana wypłaca za dzień pobytu w szpitalu 25 zł. /odpowiedź na pozew- k. 58-62/

Na poprzedzającym wyrokowanie terminie rozprawy w dniu 9 lutego 2017 r. powód cofnął pozew co do kwoty 2.600 zł wraz ze zrzeczeniem się roszczenia, popierając powództwo w pozostałej części, a pozwana podtrzymała zaprezentowane stanowisko. /protokół- k. 134-135/

Sąd ustalił:

W dniu 25 października 2014 r. powód M. Ł. wykonywał pracę jako ratownik medyczny w zespole karetki Wojewódzkiej (...) w Ł..

Zespół karetki otrzymał zlecenie przewiezienia pacjentki do szpitala. Powód razem z drugim ratownikiem P. K. znieśli pacjentkę na krześle kardiologicznym, a następnie przenieśli ją z krzesła na nosze. Przy przenoszeniu powód poczuł silny ból pleców, który uniemożliwił mu dalsze uczestnictwo przy niesieniu noszy. Po przewiezieniu pacjentki do szpitala powód zgłosił się do Centrum Powiadamiania Ratunkowego informując, że nie będzie w stanie wykonywać następnych zleceń. Po powrocie do bazy M. Ł. zgłosił uraz i został przetransportowany do Wojewódzkiego Szpitala (...) w Ł.. /zeznania świadka P. K.- k. 109-110/

Po przewiezieniu do ww. szpitala wykonano u powoda badanie CT kręgosłupa lędźwiowego oraz wydano mu skierowanie do oddziału neurochirurgicznego. W okresie od 30 października 2014 r. do 3 listopada 2014 r. powód przebywał w Oddziale Neurochirurgii i Nowotworów Układu Nerwowego w ww. szpitalu. Na miejscu wykonano u niego badanie TK, które uwidoczniło masywną sekwestrowaną przepuklinę jądra miażdżystego na poziomie L4/L5 z krytyczną stenozą kanału kręgowego na tym poziomie. Po zdiagnozowaniu powód został zakwalifikowany do operacji w trybie pilnym. Przeprowadzono u powoda zabieg operacyjny polegający na prawostronnej fenestracji L4/L5, usunięciu masywnej przepukliny oraz foraminotomii L5 po stronie prawej. /karta informacyjna- k. 11, k. 12/

Z powodu przedmiotowego zdarzenia u pracodawcy powoda powołano zespół powypadkowy, który w dniu 5 listopada 2014 r. zatwierdził protokół powypadkowy, ustalający przebieg i przyczyny wypadku przy pracy jakiego doznał M. Ł. w dniu 25 października 2014 r. W protokole stwierdzono, że przedmiotowe zdarzenie jest wypadkiem przy pracy i wypełnia znamiona takiego wypadku w rozumieniu art. 3 i nast. ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Jako bezpośrednią przyczynę wypadku wskazano przeciążenie układu mięśniowo-szkieletowego, a jako przyczyny pośrednie – kumulujące się mikrourazy wskutek częstego wykonywania prac transportowych w czasie pracy oraz niewygodną pozycję ciała. Zespół ustalił, że powód posiadał aktualne badania lekarskie oraz był uczestnikiem szkolenia okresowego z dziedziny BHP, nie stwierdzono nieprawidłowości w metodach transportu pacjenta. /protokół- k. 96-96v/

W dniu 19 maja 2015 r. lekarz orzecznik ZUS ustalił 10% stałego uszczerbku na zdrowiu powoda spowodowanego skutkami wypadku przy pracy z dnia 25 października 2014 r. /orzeczenie lekarza orzecznika ZUS- k. 10/

Powód przed zdarzeniem z dnia 25 października 2014 r. nie skarżył się w pracy na problemy z kręgosłupem. /zeznania świadka P. K.- k. 109-110/

W dniu zdarzenia powód był objęty ochroną ubezpieczeniową w ramach grupowego ubezpieczenia pracowniczego typu P (...) w wariancie II udzielaną przez pozwanego ubezpieczyciela oraz dodatkowym grupowym ubezpieczeniem na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem w wariancie II.

W grupowym ubezpieczeniu typu P (...) oraz TU udzielanym przez pozwaną suma ubezpieczenia wynosiła 12.000 zł. W polisie dla pracodawcy powoda wskazano, że ubezpieczyciel wypłaca za 1% trwałego uszczerbku na zdrowiu 3,33% sumy ubezpieczenia oraz, że w umowie mają zastosowanie m.in. ogólne warunki grupowego ubezpieczenia pracowniczego typ P (...). /bezsporne; polisa- k. 69-70; umowa- k. 71-71v/

Zgodnie z programem grupowego ubezpieczenia dla pracowników współmałżonków i pełnoletnich dzieci Wojewódzkiej (...) w Ł. w wariancie II za doznanie każdego 1% uszczerbku spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem pozwana wypłaca świadczenie w wysokości 400 zł. /program- k. 42/

W ogólnych warunkach dodatkowego grupowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem wskazano, że prawo do świadczenia przysługuje, o ile z medycznego punktu widzenia istnieje normalny związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy nieszczęśliwym wypadkiem a trwałym uszczerbkiem na zdrowiu ubezpieczonego (§ 17 ust. 1). W sprawach nieuregulowanych w ww. ogólnych warunkach mają zastosowanie ogólne warunki ubezpieczenia podstawowego (§ 20), a w przypadku braku stosownej definicji w warunkach ubezpieczenia dodatkowego, zastosowanie mają definicje zawarte w warunkach ubezpieczenia podstawowego (§ 2 ust. 1). Nadto wskazano, że zakres ubezpieczenia obejmuje wystąpienie trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem (§ 4). /o.w.u.- k. 74-75/

Zgodnie z ogólnymi warunkami ubezpieczenia pracowniczego typ P (...) przez nieszczęśliwy wypadek rozumie się niezależne od woli i stanu zdrowia osoby, której życie lub zdrowie jest przedmiotem ubezpieczenia, gwałtowne zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, będące wyłączną oraz bezpośrednią przyczyną zdarzenia objętego odpowiedzialnością (...) SA (§ 2 ust. 1 pkt 2), a pozwana wykonuje zobowiązanie najpóźniej w terminie 30 dni od daty otrzymania zawiadomienia o zdarzeniu objętym jej odpowiedzialnością (§ 33 ust. 1). /o.w.u.- k. 72-73/

Obecnie u M. Ł. rozpoznaje się przebytą ostrą rwę kulszową porażenną prawostronną oraz przebyty zabieg operacyjny usunięcia masywnej sekwestrowanej przepukliny krążka międzykręgowego L4/L5 i foraminotomiii L5 po stronie prawej, a także chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego z dyskopatią na poziomie L4/L5, L5/S1. Z punktu widzenia neurologii powód uległ nieszczęśliwemu wypadkowi zdefiniowanemu w ogólnych warunkach dodatkowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu. W związku z wypadkiem z dnia 25 października 2014 r. M. Ł. doznał 5% trwałego uszczerbku na zdrowiu według pkt 91n tabeli norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu, będącej załącznikiem do ogólnych warunków ubezpieczenia pozwanej. Obecny stan jego kręgosłupa pozostaje w związku z przedmiotowym zdarzeniem. Z medycznego punktu widzenia istnieje normalny związek przyczynowo-skutkowy między wykonywaniem przez powoda czynności w pracy, tj. podnoszenia noszy a wystąpieniem u niego rwy kulszowej na podłożu masywnej sekwestrowanej przepukliny. Stan chorobowy powoda w postaci ww. rwy kulszowej powstał na skutek pośredniego urazu kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego związanego z dźwiganiem ciężaru w dniu 25 października 2014 r. co było krytycznym czynnikiem sprawczym, doprowadzającym do sekwestracji jądra miażdżystego krążka mędzykręgowego L4-L5 i bezwzględnych wskazań do pilnego leczenia operacyjnego. /opinia biegłego z zakresu neurologii- k. 114-121, tabela- k. 80-85/

W dniu 2 marca 2015 roku pozwana otrzymała zgłoszenie zdarzenia z dnia 25 października 2014 r. Wcześniej powód nigdy nie zgłaszał pozwanej żadnych uszczerbków w związku z wykonywaną pracą /pismo (...) na (...) SA – k. 38, druk zgłoszenia- k. 86-87, historia uszczerbków- k. 102/

W dniu 19 marca 2015 r. pozwana odmówiła powodowi wypłaty świadczenia z tytułu nieszczęśliwego wypadku. /operat- k. 89, pismo- k. 89v/

W dniu 14 kwietnia 2015 r. powód złożył odwołanie od ww. decyzji. /odwołanie- k. 37/

W dniu 12 maja 2015 r. pozwana podtrzymała przedmiotową decyzję. /pismo- k. 83/

Powyższy stan faktyczny jest w przeważającej części bezsporny. Spór ogniskuje się wokół możliwości uznania, czy zdarzenie z dnia 25 października 2014 r. wypełniało znamiona nieszczęśliwego wypadku zdefiniowanego w ogólnych warunkach ubezpieczenia oraz w rozumieniu art. 829 § 1 pkt 1 k.c. Na tę okoliczność Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłego neurologa, która nie została skutecznie zakwestionowana przez pozwaną, a Sąd w pełni podzielił wnioski biegłego. Biegły, co zauważa również pozwana w głosie do protokołu, wyraźnie wskazał, że przyczyną stanu chorobowego u powoda było dźwiganie noszy w dniu 25 października 2014 r. Jednocześnie z opinii nie wynika by choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa istniejąca u powoda przed tym dniem miała jakikolwiek wpływ na powstanie u M. Ł. ostrej rwy kulszowej. Z opinii wynika jedynie, że przebieg tej choroby mógłby być bezobjawowy lub o innym, łagodniejszym charakterze, gdyby nie krytyczne przeciążenie kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego podczas dźwigania chorego. Nie jest więc uprawnione stanowisko pozwanej jakoby z opinii tej wynikało, że wyłączną i bezpośrednią przyczyną zdarzenia nie był uraz, ale nałożyły się dwie przyczyny czyli stan chorobowy i zadziałanie sił przeciążeniowych, które nie są przyczyną zewnętrzną. Przeciwnie, biegły wyraźnie wskazał, że do wystąpienia rwy kulszowej porażennej na podłożu masywnej i sekwestrowanej przepukliny krążka międzykręgowego L4/L5 doszło wskutek przedmiotowego zdarzenia, które zgodnie z tą opinią w świetle wiedzy medycznej pozostawało w normalnym związku przyczynowo skutkowym z wystąpieniem rwy kulszowej.

Na marginesie tylko zauważyć należy, że pozwana pomimo wezwania do uiszczenia zaliczki na poczet opinii biegłego co do zakreślonej przez siebie tezy dowodowej (k. 110) nie uiściła z tego tytułu żadnej kwoty. Zatem stosownie do art. 130 ⁴ § 5 k.p.c. Sąd był uprawniony do pominięcia tej opinii w zakresie, w jakim biegły odniósł się w opinii do tezy zakreślonej przez stronę pozwaną. Niemniej jednak wobec złożenia przez biegłego pełnej opinii, jak i tego, że jej treść zawierała informacje niezbędne dla rzetelnego rozpoznania istoty sprawy, Sąd nie pominął opinii w żadnej części.

Sąd zważył:

Postępowanie podlegało umorzeniu w zakresie roszczenia o zapłatę kwoty 2.600 zł wraz z odsetkami ustawowymi i odsetkami ustawowymi za opóźnienie na podstawie art. 355 § 1 w zw. z art. 203 § 1 k.p.c. wobec tego, że powód na poprzedzającym wyrokowanie terminie rozprawy ograniczył roszczenie do kwoty 2.000 zł cofając powództwo w pozostałym zakresie ze zrzeczeniem się roszczenia.

W pozostałym zakresie powództwo podlegało uwzględnieniu w całości, gdy chodzi o roszczenie główne oraz w zdecydowanej części jeśli chodzi o żądanie w zakresie odsetek.

Na skutek przystąpienia przez powoda do grupowego ubezpieczenia dla pracowników ubezpieczonego, został on objęty ochroną ubezpieczeniową udzielaną w ramach ubezpieczenia osobowego, w tym w zakresie następstw nieszczęśliwych wypadków ( (...)). Odpowiedzialność pozwanego wynika zatem przede wszystkim z umowy zawartej z ubezpieczonym, a jej ramy prawne wyznaczają przede wszystkim przepisy art. 805 § 1 i § 2 pkt 2 k.c. oraz art. 829 § 1 pkt 2 k.c. Wobec zastosowania przez pozwaną złożonego zestawu wzorców umowy w postaci ogólnych warunków umownych, jak i tabel i dokumentów zawierających informacje co do wysokości świadczeń pozwanej w przypadku wystąpienia danego zdarzenia, uwzględnić należało również przepisy dotyczące ochrony konsumenta w przypadku ich niejednoznacznego sformułowania (art. 384 § 1 w zw. z art. 385 § 2 k.c.).

Pozwana obejmując powoda ubezpieczeniem grupowym na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu, zobowiązała się względem M. Ł. do wypłaty na jego rzecz określonej kwoty w przypadku wystąpienia u niego trwałego uszczerbku na zdrowiu, na skutek nieszczęśliwego wypadku - § 4 i § 5 ogólnych warunków dodatkowego grupowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem.

W toku postępowania strona powodowa zdołała wykazać, że wypadek jakiemu powód uległ w dniu 25 października 2014 r. mieścił się w zakresie definicji nieszczęśliwego wypadku, stosowanej przez pozwaną we wzorcu umownym. Wypadek ten stanowił zarazem wypadek przy pracy, ponieważ do jego nastąpienia doszło w trakcie świadczenia przez powoda pracy.

Ponieważ podstawę dopuszczalności zawarcia umowy ubezpieczenia osobowego w zakresie następstw nieszczęśliwych wypadków wprost przewiduje art. 829 § 1 pkt 2 k.c., uwzględnić należało utrwalony dorobek orzecznictwa dotyczący charakteru i rozumienia pojęcia nieszczęśliwego wypadku. W praktyce przyjmowano m.in., że wypadek taki stanowi każde działające z zewnątrz w sposób nagły na ciało ubezpieczonego zdarzenie tego rodzaju, że w bezpośrednim jego następstwie ubezpieczony niezależnie od swojej woli doznał uszkodzenia zdrowia lub zmarł, a za nieszczęśliwy wypadek należy uznać wypadnięcie jądra galaretowatego będące następstwem wysiłku fizycznego (wyrok SN z dnia 27 września 1971 r., III CRN 332/71, OSNC 1972/4/73). Podobnie za nieszczęśliwy wypadek spowodowany przyczyną zewnętrzną wielokrotnie uznawano wylew krwi do mózgu wskutek nadmiernego wysiłku fizycznego, jak i zawał serca wynikający z tej przyczyny lub z powodu stresu psychicznego (por. wyrok SN z dnia 26 marca 1975 r., III CRN 460/74, OSNC 1976/5/111; wyrok SN z dnia 13 września 1977 r., III CRN 191/77, LEX nr 7993; wyrok SN z dnia 29 marca 1979 r., III CRN 48/79, LEX nr 8174; uchwała SN z dnia 19 lipca 1979 r., III CZP 40/79, OSP 1980/5/85).

Na tym tle należy wskazać, że stosownie do opinii biegłego z zakresu neurologii, uraz powoda w postaci ostrej rwy kulszowej porażennej prawostronnej wywołanej masywną sekwestrowaną przepukliną jądra miażdżystego na poziomie L4/L5 był spowodowany urazem kręgosłupa, jakiego powód doznał dźwigając krzesło kardiologiczne i nosze z pacjentką w dniu 25 października 2014 r. Do powstania przepukliny i w efekcie rwy, doszło wyłącznie wskutek przeciążenia powoda na skutek wysiłku fizycznego, a nie schorzenia lub zwyrodnienia kręgosłupa powoda. W ocenie Sądu tak zakreślona przyczyna jest niewątpliwie przyczyną o charakterze zewnętrznym, o jakim mowa w definicji nieszczęśliwego wypadku stosowanej we wzorcu umownym pozwanej. Mając na uwadze twierdzenie pozwanej zawarte w odpowiedzi na pozew, która sama wskazuje, że przez przyczynę zewnętrzną należy rozumieć przyczynę stanowiącą źródło wypadku, leżącą poza organizmem człowieka (k. 61), oraz podzielając ten pogląd jak i przytoczone wyżej stanowiska wyrażane przez Sąd Najwyższy, tym bardziej należy dojść do wniosku, że wypadek z dnia 25 października 2014 r. podlega kwalifikacji jako nieszczęśliwy wypadek w rozumieniu stosowanego przez pozwaną wzorca umownego jak i w rozumieniu art. 829 § 1 pkt 2 k.c. Jak bowiem wynika z opinii biegłego neurologa przyczyną urazu powoda było przeciążenie jego kręgosłupa wywołane dźwiganiem pacjentki. Nie można więc przyjąć, że do urazu powoda doszło na skutek przyczyny leżącej wewnątrz jego organizmu. Sam uraz był oczywiście wewnętrzny, co jednak nie zmienia tego, że był wywołany elementem zewnętrznym polegającym na przeciążeniu jego kręgosłupa.

Za tym, że zdarzenie z dnia 25 października 2014 roku należy kwalifikować jako wywołane przyczyną zewnętrzną, przemawia również fakt, iż zdarzenie to zostało uznane przez zespół powypadkowy pracodawcy powoda za wypadek przy pracy w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U.2015.1242 t.j. ze zm.). Powołany przepis pośród znamion wypadku przy pracy wymienia m.in. wywołanie zdarzenia przyczyną zewnętrzną. Jakkolwiek bezpośrednie przeniesienie definicji z powołanego przepisu na grunt odpowiedzialności kontraktowej pozwanej, nie wydaje się celowe, to jednak przedmiotowy element został powołany w definicji ubezpieczyciela w sposób tożsamy i oprócz opinii biegłego jego wystąpienie potwierdził również zespół powypadkowy.

Nie bez znaczenia jest też fakt, że powód przed zdarzeniem nie odczuwał dolegliwości bólowych w kręgosłupie, jak i to, że w chwili wypadku posiadał aktualne badania lekarskie. Co więcej zespół powypadkowy nie stwierdził nieprawidłowości w metodzie transportu pacjenta przez M. Ł..

Ponadto biegły z zakresu neurologii potwierdził, że z medycznego punktu widzenia istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy nieszczęśliwym wypadkiem a doznanym przez powoda trwałym uszczerbkiem, co zgodnie z § 17 ust. 1 ogólnych warunków dodatkowego grupowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem było warunkiem wypłaty świadczenia.

Gwałtowność wypadku jak i jego niezależność od woli powoda nie były kwestionowane przez pozwaną. Niewątpliwie jednak cechy te również zostały spełnione przez przedmiotowe zdarzenie. Wypadek z dnia 25 października 2014 r. zdarzył się nagle, nic nie wskazuje na to, że powód mógł go przewidzieć. Nigdy wcześniej nie uskarżał się na bóle kręgosłupa i miał aktualne badania lekarskie.

Tym samym wykazana została zasada roszczenia o wypłatę świadczenia z tytułu wystąpienia nieszczęśliwego wypadku.

Jeśli chodzi o wysokość roszczenia to koniecznym jest odwołanie się do wzorców umownych stosowanych przez pozwaną. Z jednej strony zgodnie z ogólnymi warunkami dodatkowego grupowego ubezpieczenia spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem oraz polisą pozwana wskazała, że wypłaci powodowi 3,33% sumy ubezpieczenia za każdy 1%. Ponieważ suma ubezpieczenia wynosiła 12.000 zł to zgodnie z powyższym za 1% trwałego uszczerbku należałoby się świadczenie w wysokości 399,60 zł. Z drugiej jednak strony zgodnie z pismem informacyjnym dotyczącym programu grupowego ubezpieczenia dla pracowników współmałżonków i pełnoletnich dzieci Wojewódzkiej (...) w Ł. pozwana podała, że gwarantuje kwotę 400 zł za 1% trwałego uszczerbku na zdrowiu. Wobec ww. rozbieżności w dwóch wzorcach umownych stosowanych przez pozwaną, zastosowanie ma art. 385 § 2 k.c. i przedmiotowe postanowienia jako niejednoznaczne należy tłumaczyć na korzyść powoda, który w stosunku prawnym z pozwaną jest konsumentem.

W konsekwencji powyższego oraz biorąc pod uwagę, że biegły ustalił, stosując tabelę pozwanej, trwały uszczerbek na zdrowiu powoda, wynikający z nieszczęśliwego wypadku na 5%, należało uznać, że strona pozwana winna ponieść na rzecz powoda świadczenie w wysokości 2.000 zł (5% x 400 zł).

W zakresie żądanych odsetek sąd z urzędu uwzględnił obowiązującą w dacie zamknięcia rozprawy zmianę stanu prawnego w zakresie prawa materialnego wynikającą z art. 2 w zw. z art. 56 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1830), która nadała art. 481 § 2 k.c. od dnia 1 stycznia 2016 r. następujące brzmienie: „Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych. Jednakże, gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy”. Przepis ten określa zatem nową kategorię odsetek ustawowych za opóźnienie naliczanych według innej stopy niż inne odsetki ustawowe (art. 359 § 2 k.c.). Zgodnie z art. 56 ustawy nowelizującej, do odsetek należnych za okres kończący się przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe. Z tej przyczyny rozstrzygnięcie o odsetkach ustawowych (w tej sprawie służących wynagrodzeniu opóźnienia dłużnika) wymagało rozróżnienia okresów naliczania odsetek według innych stóp przed i po dniu 1 stycznia 2016 r.

Ustalając termin początkowy odsetek należało wziąć pod uwagę art. 455 k.c. stanowiący, że jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. Termin spełnienia świadczenia został oznaczony w § 33 ust. 1 ogólnych warunków grupowego ubezpieczenia pracowniczego typ P (...), w którym wskazano, że pozwana wykonuje zobowiązania najpóźniej w terminie 30 dni od daty otrzymania zawiadomienia o zdarzeniu. Pozwana otrzymała zgłoszenie o zdarzeniu w dniu 2 marca 2015 r., jednakże już w dniu 19 marca 2015 r. – a więc przed upływem przysługującego jej terminu – podjęła decyzję o odmowie wypłaty świadczenia. Tym samym w tym dniu zakończyła proces analizy i badania zgłoszenia, a wobec podjęcia tego rodzaju decyzji od dnia następnego pozostawała w opóźnieniu ze spełnieniem świadczenia. Ubezpieczyciel świadomie bowiem nie skorzystał z możliwości dalszego badania okoliczności zdarzenia, miał jednak możliwość zaspokojenia roszczenia choćby w bezspornej części w zakresie świadczenia z tytułu nieszczęśliwego wypadku.

Z powyższych względów powództwo co do kwoty 2.000 zł zostało uwzględnione, natomiast w zakresie odsetek ustawowych za okres przypadający przed 20 marca 2015 r. podlegało oddaleniu.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. dokonując ich stosunkowego rozdzielenia. Powód cofnął powództwo co do żądania ponad kwotę 2.000 zł, a uczynił to wobec uzyskania opinii biegłego ustalającej trwały uszczerbek na zdrowiu powoda w wysokości 5%. Częściowe cofnięcie powództwa nie zostało więc wywołane żadnym zdarzeniem, które powodowałoby, że w tym zakresie za stronę przegraną należałoby uznać pozwaną. W efekcie co do kwoty w zakresie której powód cofnął pozew, należało uznać go za stronę przegrywającą. Tym samym wobec początkowego roszczenia w wysokości 4.600 zł i zasądzenia na rzecz powoda kwoty 2.000 zł stwierdzić należy, że powód wygrał proces w 43,48%. Strona powodowa poniosła następujące koszty: 230 zł tytułem opłaty od pozwu, 500 zł tytułem zaliczki na poczet opinii biegłego (postanowienie – k. 125), 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz 600 zł kosztów zastępstwa procesowego świadczonego przez adwokata i obliczonego w oparciu o § 6 pkt 3 obowiązującego w dacie wniesienia pozwu rozporządzenia MS z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu(t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 461). Strona pozwana poniosła natomiast koszty zastępstwa procesowego, obliczone jak wyżej, w kwocie 600 zł oraz 17 zł z tytułu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Biorąc pod uwagę sumę kosztów poniesionych przez strony w niniejszej sprawie (1.964 zł), koszty poniesione przez poszczególne strony (powód – 1.347 zł, pozwana – 617 zł) oraz stosunek, w jakim wygrały proces (powód w 43,48%, pozwana w 56,52%), należało zasądzić od pozwanej na rzecz powoda kwotę 236,95 zł tytułem kosztów procesu.

Na podstawie art. 113 ust. 1 i 2 u.k.s.c. w zw. z art. 100 k.p.c. Sąd biorąc pod uwagę stosunek w jakim strony przegrały proces nakazał ściągnąć od powoda z zasądzonego na jego rzecz kwotę 56,25 zł, co stanowi 56,52% niepokrytych w sprawie wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa na wynagrodzenie biegłego (99, 53 zł – postanowienie, k. 125), a od pozwanej nakazał pobrać kwotę 43,28 zł co stanowi 43,48% tych wydatków.